Minnettarım,
Yeşil gözlerinden uzattığın merdivene,
Çarklı yalnızlıklarımı kucaklayan ninelere..
Her seferinde geri gelen,
bumerang beyinli kimsesizlere,
Çekiliyor kuralarım,

...............................

Hep bir çekilişle kandırdım,
İçimdeki düğümlü soruları.
Siyah torbalarla taşıdım,
Kalbimin soğuk odasında ki yalnızlıklarımı.
Bilmem ki sıkılıp durur içim,
Merakını sindiremedim,
Hep katlı katlı dilenişler ,
sonunun iyiliği için..

...............................

Siyahında sonuna geldik .
dört bir yanımız beyaz,
Hararetli uçan kuşlara sor,
Beynimin her parçasını kemiren,
fareye anlat tüm masallarını.
Fesat uykularımdan al ruhumu ,
kendine monte et.
Belki o yolda..
Sanki o koyda..
Buluşuruz nihayet.

..................................

Pembe mayınlar döşe,
Harekesiz ezberlediğin satırlara.
Bir ben bir sen dile,
Bir de saygısız yarınlar yükle,
Kırbaçlamaktan yorulduğun katırlara.
Dedikodulara katıl mahallenin karılarıyla,
Hayat bu dertlenme artık.
Çitle çekirdeğini,
Kabuklarıyla bir gelecek gelecek ki sana ,
Sorma.

..................................

Sorma bluzumdeki desenleri,
Her biri sen kokuyor.
Islak arnavut kaldırımında ,
Her sarı mavi gözlü kadın,
Ufukta beni kovalıyor.
Biten aşkların ardından,
Yakama yapışası gençliğim,
Ah o kaderler büsbütün kederler,
Nasılda nasılda kahrımı yutuyor.
On iki saatte bir acıyla resmettiğim,
Nazikçe beslediğim acının hüsranına,
Ortak koştuğum bedenin.
Kaptırdıkça solunum yollarıma,
Sigaramın tütünümü.
Hazırdı sardığım çarşaflarda kefenim.
Sol elimle içtiğim acıların,
Babamın nefesinde söndürdüğü yarınların,
Raks eden ellilik teyzeciğin,
Genç kız gibi sövülen umutların,
Hepsini tek kalemde yazdım ben.
Çakır keyif olduğum zamanlar
Hep kuru hep yazılası.
Sonunu beklediğim müziğin,
Bir garip daniskası.

....................................

Parşömenlere yazılıp eskiyen,
Rakının anasonunda kaybolup,
Bedenimi işkilleyen.
Ruhani liderlerin mest olup,
Beni benliğimi terkettiği,
Tüm anlatmak istediğim ; küçük bir aşk.

SERHAT INDIR