keşke sırtıma vurduğun kırbaçla ellerini bağlasaydık günahlar işlemez olurdun
belki o zaman şu ana kadar sahip olduğum herkesin püresinden birtek sen yapma cesaretini bulurdum kendimde
ve birtek sana bakardım yaşlı gözlerimle başka kimseye ihtiyaç duymadan
ve hayatımda pişmanlıklar olmazdı küçük panjursuz fakir evimde yapayalnız kalsam bile
şaşı gözlüğünde gördüğün çift karakterli insan olmaktan vazgeçerdim
ve evet senin katilin olmaktansa küçük pembe kız olurdum tahmin edersin ki
elime tam 10 delikli mızıkamı alır doğaçlama çalardım yalnız sana
keşke kırbacı bahçede bir yere bıraksaydık dekor niyetine
belki o zaman bütün karakterlerimden bir püre yapıp sadece beni oluşturma cesaretine sahip olurdum
ve birtek kendim olurdum en iyi kendim olan halimle
ve hayatımda güzel şeyler olurdu biri sen olurdun en büyük biri
mutlu olma ihtiyacını karşılamana yardım eden bir at hırsızı olurdum
ve evet bu bir suç sayılmazdı tek karakterli mutlu güzel dünyamda
elime tam 30 dişli bıçağımı alıp da kalbini deşmezdim belki o zaman

keşke kırbacı sokağın başındaki çöpe atsaydık tatlım..