çünkü saat iki olmuştu
uyumam gerekiyordu, rüyalarımı çözmek için,
hızlı göz hareketlerinden daha fazla bir anlama sahip olmalıydı onlar,
sonradan hatırlanmalıydı hepsi,
eski birer anıydılar çünkü.
en eskisi kuşburnu,
insanlar uluydular bense aşıktım bir ayrımsamaya.
önce göründü bir an, sonra kayboldu hemen,
ayrımsadım ama, vardı o ve aşıktım ben,
kuşburnu muydu?
belki..
en azından o isme yakışıyordu, kırmızı, duru,
hayat kokan bir sıvıydı belki sadece aşık olduğum
sonra aynaya baktım, belki yine ayrımsarım,
farkında olduklarımın hepsini bir kenara koyup
tüm dikkatimi gözlerime verirsem onu görürüm,
o gözlerimde, biliyorum,
o bilmiyor gözlerimde olduğunu,
o yerini bilmiyor, hep kayboluyor,
ben kontrol edip bulmaya çalışıyorum,
ellerim yanlış şeyler yapıyor
bir çay kaşığı sonrası,
ve de oyuk bir çift göz, belki kör olursam ayrımsamam gereken hiçbirşey kalmaz,
ama kör değilim, bak!
nasıl da kırmızı çay kaşığı, ama kör değilim,
ve sonrası çay kaşığı
çünkü uyumam gerekiyordu,
kör olmadığımı göstermek için
tiz sesler çıkarıp onu arayacaktım
rüyalarım gerçekti
hızlı göz hareketlerinden daha az gerçeklerdi
gerçekler hep azdı
ve de yanılsamaydı gerçekler