3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1791
Okunma
Otar gittiğinden beri
Binaların tepelerinde kuşlar
Soluk renkli parklarda uyuyorum
Kalıp bir mutluluk, çöplükteki kediyle oynuyor
Kedi utancından ölüyor
Otar’ı bulamıyorum
Otar uçtuğundan beri
Yuvamızdan uçurtmalar kaçıyor
Aynada hep aynı yüz
Ayna bana acıyla bakıyor
Tahta kapılarına dokunmaya korkuyorum bahçenin
Ensemde Otar’ın nefesi
Otar’ımızı kaybettiğimizden beri
Ellerimle toprağı kazıyorum
Onu yine de bulamıyorum