Flu zamanlar virtüözüyüm
Bir yanım yarım hep
Ay yarım



.



Soysuz yıkımlar başladı amber kokulu bahçelerde
Zaman değişime uğradı
Ne virgül ne de noktayım şimdi
Tanrıların çılgın arabaları güneşi yediler
Ötekileşti ağaç kayalıklarda
Ölü fısıltıları
Semum bir rüzgâra doğru







Tüm değil intiharın anatomisi
Çarpıştı alnımın ortasında sancılar
Vertigo bir dönüş
Şizofren
Sokak altları
Sokak üstleri






Ah şarkıcılar
Şairler
Yazarlar
Neden dinlemediniz beni
Sadece siz bilmeliydiniz avucumdaki kanayan martıyı






Ah çocuklar dedim
Ah çocuklar
Ay ışığında ölen çocuklar
Atalarımız nerede doğmuştu
Yaz çimenlerinde
Hava toprak su kadar gerçek
Annelerin bahçedeki kardelenleri
Haydi uyan artık uykulu gece
Uyan da gör karanlığını
Ve ölenlerin sessizliğini





Ah şu kalabalıklar
Panjurları kapalı odalar
Ne kadar yabancısınız
Denizin ağlayışına






Kar yağdı
Yarım elma yalnızlıkları
Bedevi gülüşlü kuşlar geçti pencerelerden
Mor bir sabah
Sağlaması olmayan mermerin
Üşümesiyim ben






Ve
Ay döküldü
Acıya sarılı kadının yüzüne
Sürdü rujunu ölümün
Dudağında sessizlik töreni
Şarkı söyledi deniz kabuklarına
Dondu kedinin gözünde film şeritleri
Saçlarını topladı söğüt
Çatladı gül kokulu amber
Kanadı demir levhada
Sarı yapraktan yayıldı tütsü kokusu





Çok renkli hüzünlü düetler başladı
Sırlı aynada
Kaşları kırlangıç
Sızılı yalnızlık
Gri sahra
Ruhumu oyan rüzgâr mıdır yoksa
Çekip gitti yıldızlar geceden
Kelebek tılsımı gibi kısa ömürlük
Rengini arayan fırça
Ziftli palete dokundu
Kanatları yoktu boynumdaki kuşun






Dur yüreğim
Perdelerimi çekeyim
Kederim boğuyor beni
Yağmur sürüleri geliyor
Yağmur
Yağmur
Yağmur
Yağmur
Nereye sığınayım
Ey intihar







Aysu