İnsanların kalbinin içinde,
Neler olduğunu bilmeden,
Asla onların hayalleriyle,
Tertemiz duygularıyla,
Oynamaya kalkmayın,
Bir gün gelir sizlerde,
Birini sevebilirsiniz,
Kendinizi bir saniyede olsa,
Onların yerine koymanızı öneriyorum,
İşte ozaman görmeniz,
Ve bilmeniz gereken,
Ne var ne yoksa,
Herşeyi bilecek ve görceksiniz,
Fakat bazen öyle bir zaman,
Öyle bir vakit gelir ki,
Ona karşı beslediğiniz,
Bütün duygularınızın,
Hepsi yarım kaldığında,
İşte o zaman anlarsınız,
Aşk acısının bıraktığı,
Derin sancılarınızı,
Ölümle yaşamın kıyısında,
Defalarca gidip gelirsiniz,
Ne yaşamaktan zevk alabilirsiniz,
Nede gezmekten,
Adeta yemeden içmeden kesilirsiniz,
Mutlu olabilmek için neler yapsanızda,
Hayatınızda ki hiç bir şey,
Sizleri mutlu etmeyi başaramaz,
Ve zamanla acıyla yaşamayı öğrendikçe,
İnsaları ve aşkı tanımaya başlarsınız,
Bin bir çeşit insanlar,
Bin bir çeşit hikayeler,
Masallar dinlersiniz,
Hepsinin ayrı ayrı bir Dünyası,
Ayrı ayrı yaşanmışlıkları vardır,
Ve zamanla doğmayı emeklemeyi,
Yürümeyi ve koşmayı,
Ömrümüzün geri kalanında,
Ölmeyi bile öğrenirsiniz,
Hayat denilen bu yolculukta,
Nice yalanlar nice ihanetler,
Nice İnsanlar görür tanır,
Ve onlarla yaşamak zorunda kalırsınız,
Belki bir an gelir yaşadığınız herşeyden,
Bütün geçmişinizden,
Kendinizden bile kaçmak istersiniz,
Ama asla kaçamazsınız,
Bu güne kadar yaşamış olduğunuz,
Ne var ne yoksa,
Ömrünüzün geri kalanında
peşinizi bırakmaz,
Ve zamanla anılarla yaşamayı,
Ve insanların kalplerinde,
Nasıl duygular beslediğini bilmeden,
Aşk acısı çektikçe,
Ve kendinizi onların yerine koydukça,
Milyonlarca insanın duygularını,
Anlayacak görecek,
Ve hissedebileceksiniz...

Ufuk GÜNEY