Ey, bedenime ihtiyaç,
Havam, suyum,,ekmeğim,aşım...
Ey sen ruhuma ilaç,
Candan aziz hayat arkadaşım!
Yıllar önce de,
Susar, acıkırdık birbirimize,
Buluşur,görüşürdük,ama gizlice.
El ele tutuşur, yürürdük,
Usanmadan, yorulmadan saatlerce...
Otururduk yanyana
Ama susar bakışırdık sadece.
Güvenip vermezdim ben her sırrımı sana;
Sen anlatmazdın her derdini bana,
O zamanlar böyle yana yana…
Dilimize vururdu kimi de aşk,
Söyleşirdik,
Bitmezdi sözümüz bitmeden ama gece.

Ey, sığınağım, temel taşım,
Candan aziz hayat arkadaşım.
Çok beğenirdim inan o zamanlar da seni;
Ama çıksaydı karşıma,
Senden güzeli, maharetlisi,
Senden irisi, etlisi;
Aklımı çelecek şöyle kurnaz birisi,
Çıksaydı karşıma,
Gözüm gibi gönlüm de kayardı herhalde o bayana.
Vazgeçerdim o gün belki senden.
Ama şimdi,şimdi vaz geçerim de kendimden vazgeçmem asla senden!

Ey aklım fikrim, görgüm, bilgim,gönüldaşım.
Candan aziz, hayat arkadaşım.
Hatırlar mısın açıkladığımızda evlenme kararımızı,
Bozmak için aramızı,
Neler demişti büyükler:
Siz çocuksunuz, ne bilirsiniz sevgiyi,
Toysunuz daha.
Saman alevi gibi bu yaşta aşk, parlar, söner;
Acele etmeyin bu aşk değil,beğeni, gelir geçer!
İyi ki onlara karşı durmuşuz yan yana.
Bak aile ocağında,
Yana yana,
Eksileceğine arttı beğenimiz.
Dünyaya geldi ilk bebeğimiz.
Ve baba oldum ben,
Sen ana…
Saygıyı da kattık araya,
Geldi yemeğimiz kıvamına.
Benim için şimdi teksin,
Hava gibi, su gibi vazgeçilmezsin.
Çorbamda tuz biber,
Çayımda şekersin.
Soframda ekmek, aş,
Dönen çarkımda kolsun.
Burası canevi,
Isıtmaz saman alevi,
Bunun adı AŞK OLSUN!

Necip Zeybek