SEN GİDERKEN

Kaldım ve ölesiye daldım sensizliğin derinliklerine
Gidişin bütün kara bulutları sardı üstüme
Ve darbelerle ilerliyor yüreğim ezile ezile
Sen giderken düşüyorum
Karanlığın senden yoksun sahnesine


İçim kapkaranlık bir sokak gibi
Hani sokakların her köşesinde ışıklar vardır
Benimse yüreğimin her köşesinde
Sensizliğe açılmış yaralar var
Kanıyor,yanıyor sen gittiğinden beri


Gözlerim yüreğime savaş açtı bir bilsen
Hayatım fırtınalara esir
Birkez,birkez doğrulabilsem
Sen giderken sensizliğe ağlamayı kesebilsem
Sen giderken neler gitti benden bir bilsen,görebilsen


Gözyaşlarım avuçlarıma doluyor
Hatıraların yüreğimde büyüyor
Sen giderken bir tufan kopuyor
Hayamın her zerresinde
Ve gidişin bütün yıllarımı çalıyor


Sen giderken yaralarıma
İçimde tuttuğum hayallerimi sardım
Biliyorum,biliyorum
Dikiş misali yaraya sardığım hayallerim
Yağmur gibi çok olsa da yağmur gibi suya düşecek
Ve artık ben uçurumdan yuvarlandım
Sen giderken sen giderken

HAYAL ROMAN

Hüzünlü bir sevgi şiiri, gitmek kolay dönmek zor, sabır etmekten başka çare yok, şiiriniz güzeldi kutluyorum şairi Yunus diyarından selamlar.

Sen giderken düşüyorum
Karanlığın senden yoksun sahnesine

imgeler güzeldi
gidenin sessiz çığlığı duyuluyordu dizelerde
yüreğinize sağlık

Sen giderken yaralarıma
İçimde tuttuğum hayallerimi sardım
Biliyorum,biliyorum
Dikiş misali yaraya sardığım hayallerim
Yağmur gibi çok olsa da yağmur gibi suya düşecek
Ve artık ben uçurumdan yuvarlandım
Sen giderken sen giderken

kutlarım yazan kalemi
saygılarımlasınız herdaim

begenıyle okudugum guzel dızelerdı yazan yuregınız daım olsun sevgılerımle