Özledim
Düğünlerini, havanı, kokunu,
Geçmişime yığılan
Hende bıraktığım anılarımı
Her dar sokağında
Bitip tükenmek bilmeyen esirliğimi
Ben ben bahçendeki gonca gülü özledim

Sen benim sevdamın mezarısın
Her gelişimde toprağına sarıldığım
Ben onu sana bıraktım
Günlerce süren şenliğinin halaylarının gölgesinde
Çocukluğumu çamurda ve pamuk tarlalarında yıprattığım
Ben, seni ve sende gömülü olan yüreğimi özledim

Yıpranmış bir hayat değil bendeki
Ben onun ruhuna kapıldım,
Sendeki o gülün masum gözyaşlarına eridim
Hani şekerin suda eridiği gibi
Ben her sokağında ona öldüm
Yüreğimin bütün damarları
Senin bütün sokaklarında gizli be Bismil

Ey Bismil;
Ben onu çok özledim
Toprağına yüreğimi serercesine
Senden bir gül sevdim be Bismil
Susadım susadım
Şu Dicle nehrini yüreğe dökmek istercesine


HAYAL ROMAN