2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1397
Okunma
Güneşten koruyan ağaç misali olsaydı aşk
hiç bir dalını kıracak gücümün olmasını istemezdim
eğer yüreğim seni içinde tutmasaydı
beni yaşatan kanı da tutmazdı
Ellerine dokunduğum anda,yüreğimi kaptırdığım ırmak
beni öyle bir hayatın içinden çaldı ki
tenim bana ateş oldu
tenin yüreğime damla damla ızdırap yağmurları damlatırken
Yanağını öperken
dudaklarıma değen gözyaşı damlasi yüreğime aktı
öyle bir yakti ki içimi
ömrüm boyumca gülmeyecek bu yüzüm
Eğer birgün gözlerimi kapatırsam hayata
sakin ağlama
çünkü buğün seni yeterince ağlattım.
HAYAL ROMAN
Cevap Yaz