22
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1481
Okunma
Her ruh biraz göçebedir ve her çadır sökülür yerinden zamanı geldiğinde.
Konaklamamalıydık hiçbir yerde çok fazla
Yolun telaşı içinde savrulurken yerle gök arası
Alışmamalıydı ayağımız toprağın bereketine
Alışmak ne menem şeydi öğrenmiştik gizlice girdiğimiz rüyalardan.
Ki rüyaydı, anlık.
Yine de kapıldık yerleşik düzenin cazibesine.
Tohumduk, fidandık, ağaçtık
Ormana karıştık.
Hürdük, tektik, rüzgara sevdalıydık
Dallarımız kırıldı şiddetinden.
Neye özlem duyduysak
Esaretimiz oldu vuslat
Oysa biz esareti değil özgürlüğü sevdik.
Gel gör ki esareti seçtik bilmeden.
Yere sağlam basıyor ayaklarımız- gözümüzse hep gökte-
Bir bulut inse diye bekliyoruz yere
Bir bulut inse
Katsa bizi önüne, götürse.
Ne garip çelişki hayat
Önce konmak istedik, ardından uçmak.
Önce kırdık kanatlarımızı
Şimdi protezini arıyoruz- elbet kiralık-
Sahip olmak işimize gelmiyor artık
Küçük bedellerle geçiştirmek istiyoruz h e v e s i m i z i
K a l b i m i z d e a k r e p v a r!
5.0
100% (22)