Ey kahrolası kader! Şu güzel yüzünü
Bir kere de bana döndürmedin
Ölmek istedim senden bir türlü öldürmedin.
Beni karşılığı olmayan bir aşka büründürdün
Sonra da süründürebildiğin kadar süründürdün.


Ey menfaatten başka derdi olmayanlar!
Yıllardır acı doldurdunuz
Kalbimin kumbarasına
Ben böyle olacak adam değildim
Siz bıraktınız beni bu kurtlar sofrasına.
Kalbimi her gün yalanlarla oydunuz
Sonra da içine bütün dünyanın kahrını koydunuz.


Ey beni bir türlü ısıtamayan mevsimler!
Siz de ömrüme hep kar yağdırdınız
Oysa ki masum düşlerimde sadece ılık
Sadece yeşil bir bahardınız.
Ağustosta bile titreyip üşüyorum
Siz hep aynısınız ama ben hep değişiyorum.


Ey bir türlü kazanamadığım sınavlar!
Siz de hep çalışmadığım yerden çıktınız
Oysa ki öğretmenlere sorsan her zaman kolay
Her zaman açıktınız.
Ne sizi ne de hayatı kazanamadım
Kollarım kökünden kesildi mutluluğa uzanamadım.


Ey hala gerçekleşmeyen hayallerim!
Aslında çok şey istememiştim sizden
Sadece soyutluğunuzu silkinip
Bana gelecektiniz görünmezliğinizden.
Siz karanlık gecelerde sarıldığım birer ödüldünüz
Oysa bütün gerçeklerimi teker teker öldürdünüz.


Ve ey yıllardır aşkıma karşılık vermeyen kadın!
Seni benim kadar söyle kim sevdi?
Yüreğim her karşına çıktığında sanki
Aklıma hükmeden romantik bir devdi.
Sen de herkes gibi beni gözlerinde küçülttün
Sonra da o büyük sevgimi
Yalnızlık zindanlarında çürüttün.


Ve ey benim gözü yaşlı saçları ak garip annem!
Bırak yanında olmayı mezarına bile gelemedim
Bir tek isteğin vardı benden
Onu bile beceremedim.
Sana bir gelin bile getiremedim,
Sana bir torun bile getiremedim.
Ben doğarken ağladın, ben yaşarken ağladın
Keşke senin karnında sadece
Hiç yağmamış bir yağmur olarak kalsaydım.

CİHAN BARIŞ