Gel sevgili
Tekrarı yok bugünlerin
Dibine vuralım.
İstiklal’de istikbalimizi hiçe sayalım.
Ya da Ulus’ta yıldızlara tutunalım
Bazen dipte bazen gökte
Ruhumuzun istediği ayarda yaşayalım
Hatta
Hayallerimize ikinci kat çıkalım
Haydi gel
Yarını yarın düşünelim

Sabah uyur sabah uyanırım
Telaşlanma
Dalgınlıkla
Sütü taşırmam
Belki de derim;
Ödül size özgürsünüz çocuklar
Süt içmeyin isterseniz
Benim dediklerimi değil
Kendi seçtiklerinizi yiyebilirsiniz.
Kalsın
Bugün de boyunuz bir milim uzamasın
Varsın

Sende bu arada köpeği gezdirsen
Oyalanmasan
Yine intikam alır mavi halıdan

Nebahat teyze
Elinde kahve, balkonda nöbette
Kim ne giydi, kaçta nereye gitti
Takipte.
Günaydınla geçiştirme
Yasemin dalı ver eline.
Ertelediklerinin sızısı içinde
Yapacaklarına zaman kalmadı endişesinde
Nevrotik tavırlarda
Çiçek böcek yanında
Gülümseme iyi gelebilir ruhuna

Biraz da kendime çeki düzen
Geç kalmamalı
İlk anda olmadı tabii
Zamanla sevmeyi öğrendiğim işime

Nebahat teyze uğurluyor
‘Çok şıksın’ cümlesiyle
İltifat üstümdekilere değil aslında
Seni böyle
Meraklı halinle seviyorum diyen gözlerime

Ey hayat!
Yüreğime attığın çizikler
Dizlerimde çürükler
Ömrüme kattığın
Acı tatlı tatlarla seviyorum seni
Günü gününde yaşadığım için seviyorum kendimi

Aşkı sevgiyi parayı pulu zulalama
Öbür tarafa yolculuk tek başına
Burada da kalınmıyor
Sonsuza kadar onlarla
‘Şahta padişahta olsanız
Alırım canınızı
Bir gün mutlaka
Sizler fani
Ben ezel ebed baki’ –Azrail-