Kız ne güzel sesin var; gül kokan nefesin var.
Anlıyorum derdini; yanıma gelesin var.
Mani söyler durursun; belli derdin çoğalmış.
Kerem-Aslı misali sevdalık edesin var:

“Yol üstünde karınca
Ayağımı dişledi
Eski sevdalıklarım
Yüreğime işledi.”

Ben de dertliyim; bir tek sen değilsin inleyen.
Kim bilir nice yanar olsa beni dinleyen.
Hatıran bile beni kül etmeye yetiyor.
Keşke bir ben olsaydım aşkınla serinleyen:

“Dişledi ayağımı
Yol üstünde karınca
Bıraktım sevdalığı
Yaş elliye varınca”

Bir senin gözün oldu gözlerime iz eden.
Ateş düştü içime söylediğin dizeden.
Artık yüzüme bile kaçamak bakıyorsun.
Nerde eski dillerin sevdalıktan söz eden?

“Yol üstünde karınca
Dişledi ayağımı
Eskilerde bıraktım
Kara sevda çağımı”

Gel etme nazlı gülüm; gel kalbimi verdiğim.
Onca güzel içinde bir tek sensin gördüğüm.
Mutlu geçen günlerim geriye gelsin yine,
Yine olsun bakışın bakışıma kördüğüm.