Sinemalar sessiz, perdeler karanlık.
Mevsimler kış, takvimler hüsran.
Bugün aşkımızın ölüm yıldönümü aşkım…

Gittiğinden beri iki lokma harf;
Geçmedi boğazımdan.
Dilime gebe kalmış kelimeler,
Sessiz feryatlarla boğuldu boğazımda.
Kırıldı kolum kanadım,
Kalbim yitikliğimize kanıyor.

Bitik bir ağıtla sesleniyorum sana,
Sisler arasından üzerime geliyorsun.
Bir gözyaşı demliyorum geceye,
Yudum yudum içiyor beni İstanbul.
Kulaklarımda bizden kalma bir şarkı,
Dudaklarımda senden kalma bir suskunluk.

Ecel terleri döküyorum yokluğunda,
Efkâr dağıtıyorum boğaza nazır.
Eciş bücüş hayallerim duruyor karşımda,
Elden düşme umutlarla yürüyorum.
Ele avuca sığmıyor ki düşlerim,
Kendimi sığdırayım ömrüne…

Her gece yokluğuna tutunarak uyuyorum,
Her sabah varlığın(l)a uyanmak için.
Sabahları güneş doğmasa da odama,
Sen eksilme penceremden aşkım.
Sen eksilme…

Alican Yıldırım / Sen Eksilme Penceremden
29.10.2011