dünde kalmasaydı yada yarın bu kadar uzak olmasaydı.
doğum günün günlerden bugün olsaydı mesela
ben şiirlerimden ince bir buket yapıp sana
senden aldığım ışığı yerleştirseydim arasına
beraber okusaydık, beraber koklasaydık
yürüdüğümüz yollar boyunca
aynı ışıktan aydınlansaydık.

seninle kol kola, belki başın yaslanmış omzuma …

vitrin mankenlerinin şıklığına bakardık göz ucumuzla.
kim bilir sokak satıcılarının önünde sıraya girerdik
bir çocuk gelirdi yanımıza, saçını okşar severdik
aldığımız ne varsa hepsini ona verirdik
sonra bir yağmur bastırsaydı, ıslansaydık
sevdiğimiz bütün şarkıları seninle
aynı ıslıkla aynı anda çalsaydık.

sonra köpük olur takılırdık bir vapurun dümen suyuna …

belki bir boğaz rüzgarının yakalanıp akşam serinliğine.
iki kadeh rakı ile ısınırdık, ne güzel olurduk
gece hesap ister biz biraz daha otururduk
ama hiç konuşmadan, gözlerimizle avunurduk
ezberimizde, isim verdiğimiz bütün dalgalar
kimsesiz bir iskeleye yaslardık sırtımızı
el sallarken ardımızdan yakamozlar.

çiçeksiz perdeler çekilirdi üstümüze, gözlerimiz açılırken …

dünde kalmasaydı yada yarın bu kadar uzak olmasaydı.
karlar üstüne yağmadan başak saçlı bahar dallarının
sonbahar hüznü değil, umudu olsa yaşanacakların
anılarımızı anlatabilsek güneşine yarınların
seninle bir gün, haydi belki bu gün
bak, mevsimler açık kimlikli ve hepsi bizden yana
ne varsa hala yaşanamayan, sadece onlar üzgün.

seninle bir gün;
bir tebessüm belki saklı kalır dudak kıvrımlarımızda …

Cevat Çeştepe