Yalnızlık kıvamında şiirlere bezendim;
Soluklandım hazıyla allığında seherin.
Güzellik âleminde bir yorgan gibi çektim,
Sabah sessizliğini üstüne gecelerin!

Nabız tuttu gönlüme suların berraklığı;
Dalgasız sâhillerde sonsuzluğa soyundum.
Bırakıp uzaklarda onca kalabalığı,
Cemre düşüşlerinde bütün gönlümce yundum!

Kayboldum ortasında rengârenk ufukların;
Şafağında bir nûrun ışığına kavuştum.
Aldı götürdü beni yanına yıldızların;
Öyle hafiflemiştim, sanki mes’ut bir kuştum!

Kanat takıp gezdirdi gül kokan kılavuzlar;
Aktı billûrî sular çevremde oluk oluk.
Bütün ihtişâmiyle dolu dolu havuzlar...
Tükenmez hazineler...Sonu gelmez yolculuk!

Sıcacık hayâliyle ümitli yarınlarda,
Bir aşk donattı beni pırıl pırıl yepyeni.
Ne güzellikler vardı eski hâtıralarda;
Ağlatırdı âdeta hakikaten seveni!

Yokuşları tırmandım hep kademe kademe;
İnandım ki, ben, ancak tek nefese bedeldim.
Günün ilk ışıkları vurunca seccâdeme,
Mâsûm bir uyanışla birden kendime geldim!

M. Halistin KUKUL