tebrik ederim şiiriniz harikaydı

Umut

“Umut ışığı” deyip duruyorlar.
Umudun ışığı var mı?
Varsa neden karanlık hâlâ buralar.
Bir beni mi aydınlatmıyor?
Yoksa onun da mı derdi var benimle?
O da haklı.
O kadar çabuk tüketirsen elinde kalan umutları,
Ne umut gelir kapına ne de diğerleri. Umudu ben bitirdim.
Tükettim.
Hiç olmadık yerde umut ettim, bekledim.
Çok da sabrettim.
Ama sabır umudu elde tutmaya yetmedi.
Yetseydi, elimde sabırdan çok umut olurdu.
Aradım umudu; her yerde, herkeste.
Vardı elbette birilerinde.
Ama onlarda elinde kalanı başkasına mı versin?
Haklılar.
Gelip sorsalar bana olmayan umudumun hayalini bile vermezdim.
Dedim ya umudu ben tükettim.
Meğer “ben”i de bitirmişim.
Elimde var olan bir ben bile yokken şimdi,
Umudu nasıl getireyim geri?

Aysun ÖZER.

Şiir karamsar bir tablo çiziyor halbuki hayat yaşamaya değer, her gün güneş yeniden doğar ümitlerle birlikte hayat yeniden tazelenir güneşin parlayan ışıklarıyla şairemizi ve şiirini kutlarım.Yunus diyarından selamlar.