Her insan kiralık katildir
kendini öldürmek için
kendini kiralayan

Aynalar yalan mı söyledi bize? Gördüğümüzü sandığımız biz değil miydik? Bu yaşama haksızlık yaparak kirleten biz değil miydik? Sonra soyduk karanlık bir gecede intiharı. Tabancanın namlusuna verilen mermi, düşürülen horoz, kesilen bilek, boşlukta sallanan ip, kapının altından sızan gaz ve ilaç kutuları… Her intihar aynıydı. Ölümle yaşam aynı kaldırımda yürürken biz her ölümü farklı sanırdık. Ölüm hep aynıydı.
İkinci el ayrılık yaşanırdı.
Sahte kimlikle otel odasında son verilen yaşamlar. Neden korkuyorsak öyle intihar etmeyi istedik, kan tutardı ama aldırmayıp bileğimizi kestik, yükseklik korkumuz vardı, boşluğa bıraktık bedenimizi; sızan gaz, kesilen bilek, sallanan bir halat, ilaç kutuları, düşürülen horoz, ne kadarını öldürebiliriz içimizdekilerin? Herkes intihar ettiğini sanır, yanılır; çünkü yanılgıdır intihar. Kendi yasaları vardır karanlığın. Yaşam intiharla aynı yoldadır. İntihar korkmaktır yaşamaktan, aklımız kalır geride, ikinci el bir intihar bekler ter içinde.
Herkes intihar ettiğini sanır, yanılır; intihar bir kadında saklıdır, intihar doğduğun andır intihar gözlerime veda eder gibi baktığın andır…