yalın ayak bir fahişeye yürüyordu
kirli sokakta
küfrediyordu itlere
aşkı kıçında yaşayan itlere
itlere
itlere
sokaklarda çınlıyordu bu ses
duydun mu tanrım
kan içindeydi yüzü
gördün mü
ağlıyordu kadın
ağlıyordu
tövbe ediyordu aşka
soluyordu fesleğenler
dört bir yanında
ruhsuz cesetler
eros’umu öldürmeliydi ilk önce

satılık tene köle olanlar
ucuz olduklarını bilmiyorlardı
her insanın içinde bir fahişe
nefes alıyordu
sırtında tırnak izi
dudağında uçuk
dilinde kan
ve bu kandan alıyordu gücünü
yarasını yalayan bir hayvan gibi

kadın yalınayak yürüyordu
ağzında küfür
dilinde kan
acıyan gözlerle bakanlara, acıyordu
kim acınacak haldeydi
sahi kim

bir fahişe sonbaharda
sokakları süpürüyordu
yaşlı otel odasında ölümüne
intihar süsü veriyordu
ayakları çıplak
yüzü kanlı
dilinde tövbe
meleklerle dans edip
kendi tabutunu taşıyordu