Sen gidersen adın biter diyenler
Şiirlerle nefes alır bu canım
Kır kalemi gayrı yeter diyenler
Söylenmedik sözle dolu her yanım

Mehlika’yı okur adım anarlar
Rüveyda’yla hicrânımı sınarlar
Taş masaya küstüm diye kınarlar
Mahinûr’da gizli izzet ve şanım

Emrah gibi Elif’e hâl söyledim
Ay gözeli yüreğimde yayladım
Ferahnaz’ı öze mihmân eyledim
Cavidan’la abâd oldu bu han’ım

Son yolcuda yolda olan ben idim
Şehsuvâr’da at üstünde yen idim
Hem yarındım hem bu gündüm dün idim
Halaskârla nefes aldı izânım

Cevriye’de masumiyet var idi
Sevda nihân aşinası ar idi
Neyliyeyim akıbeti zâr idi
Yazar iken hicre daldı lisanım

Gülistan’da şirin hâli söyledim
Öyle hâl ki derde devâ eyledim
Ötüken’de yüreğimi yayladım
Endülüs’ü düşündükçe virânım

Sürgün dedim sürgünüme sürüldüm
Aşka âşık oldum diye yerildim
Hırka giydim derde layık görüldüm
O yüzdendir her dem çeşm-i giryânım

Yadigârın sırrı ile dirildim
Mezar taşı ile yere serildim
Nokta nokta hicrân ile örüldüm
Rüyalarda yoldaş oldu suzân’ım

Gırnata’yı Semerkant’ı özledim
Taç mahâli kalemime sözledim
Altay’lardan ta Tuna’yı gözledim
Viyana’da yarım kaldı turan’ım

Hak edeni hicveyledim sözümle
Mazlumlara siper oldum özümle
Yıllar yılı bu yoldayım yazımla
Aslım Oğuz Dede Korkut nişanım

Bayburt’luyum bilen bilir il’imi
Aşk meclisi mayaladı dilimi
Türk İslam’la hıfz eyledim ilim’i
Gül kokulu gülistandır Sultanım

Mahlâsımız ruhumuzun âb’ıdır
Yüreğimiz mefkûrenin tâbıdır
Makberî’ye toprağı can kabıdır
Gâhî deli gâhî akil ozanım


__________Makberî