yumarım gözlerimi
bir yıldırım dokunur yüreğime
uyuyamam
bir ilkbahar sererim gökyüzüne
yol açarım göçmen kuşlara
kayan yıldızları toplarım heybeme
bir bir yamarım semaya


yol uzun
giderim başı dumanlı dağlara
yamaçlarda üşüyen
saçları kınalı gelincikler gözler yolumu
ılık mevsimler körüklerim rüzgâra
bozkırda açan çiçeklere güneşle yağmur çizerim
uç uç böcekleri yol bulur parmaklarımdan


yol verir Susam Beli
kanatlanmış bir türküye biner
şebnemin beyaz pamuklarda üşüdüğü ovalara inerim
saklı nüfuslar karşılar beni
elerimde açar pamuk kozaları
düşünmeyi öğretir umudu çizerim


bir havza selamlar beni
dere boyu yol alırım
ulaşsam bir denize
bir dalga koy koy yorar beni
gözlerime uyku inmeden önce
sevginin rengine boyarım denizleri



içimin derdisin çocuk
yüreğine bir gül gibi uzanmalıyım


duramam
bana ne diyemem
ateşi ben yakmalıyım
bir göz, bir göz daha görmeli uzakları
ilkbahar değmeli kuru dallara
not defterimde ışıl ışıl parlamalı adlarınız
beni tanıdın mı çocuk
güneş yanar gözlerimde
avuçlarına bırakıyorum bu düşü
benden sonra sen büyüt