Diyemez

Derdim nedir diye sorsan dağlara
Diyemez ki derdim karda diyemez
Hastayı bırakıp sorsam sağlara
Diyemez ki işim zarda diyemez

Kar mı yağar enginlerin dağına
Karga konmaz bülbüllerin bağına
Günde milyon gelir gider ağına
Diyemez ki işim karda diyemez

Kulak versek yankı yapan bu sese
Ay güneş olalım buluta sise
İnsan birbirine kardeşim dese
Gelme artık bizim yurda diyemez

Zalimlerin bilekleri bükülse
Can yakanın dostlar canı yakılsa
Şahturna’yım ah ikilik yıkılsa
Fikir anlaşır zor da diyemez


Şahturna



1950 yılında Sivas İli’nin,Gürü ilçesi’nin Kaynarca köyünde doğdu. Asıl adı Meryem Dumlupınar’dır. Ancak daha sonra Şahturna olarak değiştirildi. 3 yaşında geçirdiği hastalık nedeniyle gözlerini yitirdi. Köylerine gelen dedelerin ve aşıkların da etkisiyle 7 yaşlarında türkü ve şiirle ilgilenmeye başladı. Ayrıca babasının da şiir/türkü ezberlemesinde önemli yardımı oldu.

9 yaşındayken, gözlerini tedavi ettirmek üzere gittiği Malatya’da babasının aldığı bağlama ile yaşamında yeni bir dönüm noktası başlamış oldu. Kısa sürede bağlama çalmayı öğrenen Şahturna, 14 yaşında ilk plağını çıkardı.

Sonraki yıllarda Ankara’da yaşamaya başladı. Bu dönem içinde değişik aşıklarla tanıştı ve bilgisini pekiştirdi. Aşık Veysel’den Ali İzzet’e dek birçok insanla uzun süre Türkiye’nin çeşitli yerlerini dolaştı. Çeşitli zamanlarda radyo programlarına katıldı.

Süreç içinde politik tercihlerini türkülerine yansıtması yüzünden kovuşturmaya uğradı. Çeşitli dönemlerde tutuklandı.

Şiirlerinde hemen her konuyu işleyen Ozan Şahturna, bugüne dek yaklaşık 50 plak, 20 kaset ve CD hazırladı.

Ozan Şahturna’nın, yaşamına ilişkin değişik konularla, şiirlerinin bir bölümünü topladığı »Şakıyan Turna Şahturna«, (1998) adlı bir kitabı bulunmaktadır.

KAYNAK:© BeKa Sitesi
*
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-449-)(-)(-)(

Sorsalar derdini şu deli gönle
Benim de sevdiğim var da diyemez
Şu sevda elinden istersen inle
Yanıyor bu yürek kor da diyemez

Şu sevda güllerim olmasın hazal
Ağıtlar söyletip attırma gazel
Yar diye sevdiğim mestane güzel
Bana sevdiğimi sor da diyemez

Tebessümle murad şem’in yakıpta
Nil misali şu gönlüme akıpta
Elim tutup, gözlerime bakıpta
Pişiyor yüreğim hâr da deyemez

Nasıl unuturum gerdanda ben’i
Bülbül odip dolaştırdın bağbanı
Sıkıca kavrayıp sararak beni
Kalmasın şu ahtım yer de diyemez

Ayırmasın Mevlam gülden neş’eden
Uğrun uğrun bakar kenar köşeden
O bakış değil mi gönlüm hoş eden
Seviyorsan ikrar ver de diyemez

Bu duygular aşıyorken bendinden
Benim için geçiyorken kendinden
anla diyor yemininden andından
Görmezmisin hala kör de diyemez

Lüzumsuz uzattı gül demet demet
Etmeli her seven gönle merhamet
Ben gelin olmuştum sen ise damat
Gel sen bunu hayra yor da diyemez

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz