Söyleyemediğim sözler var lügatim da,
Susturulmuş heceler var.
Sesimim yetişemediği yerde gizlenen cümleler,
Dağıtır içimdeki harfleri.
İçimden dökülür satırlarıma pas tutmuş ön yeminler,
Tövbeler birikir dudaklarımda.
Adın yazmaz oldu artık alnımda,
Dualar yolumu sana çıkarmıyor şimdilerde.
Bir helallik biniyor omuzlarıma,
Aşka kapalı. ‘’helal olsun’’lar.

Di’li geçmiş zamanlar kalıyor dilimde,
‘’Seni çok sevdim’’leri asıyorum boynuma.
Yokluğun daralıyor göğüs kafesimde,
Askıya alıyorum tüm nefeslerimi.
Bir acıyı harmanlıyor saatler,
Elim, yüzüm ayrılığa bulanıyor,
Ayrı kalmaya yeniliyor bedenim.

Bilinçli bir kayıp yerleşiyor zihnime,
Yine de unutturamıyorum seni kalbime.
Terk etmiyor ruhum bedenini,
Hapsoluyorum sensizliğe, sessizliğe.
Akıl sır erdiremiyorum aşkın gerçekliğine,
İnandıramıyorum yalanlar yiyen gözlerimi.
Sağlam zeminler üzerine kurulmuş;
Bir hayalde bulmak istiyorum kendimi.
Hayal ürünü olsun gözlerim, sözlerim,
Hiçbir gerçeğe sığmasın bakışlarım,
Hiçbir yemini barındırmasın dudaklarım.

Bilirsin hayal kurmayı severim ben,
Ama sığdıramam ki seni bir hayale.
Buna ne ömrüm yeter nede hayalim.
Nazar değsin istemem düş’lerime,
Sana bir şey olmasına dayanamam.
Olurda bir şey olursa sana,
Bil ki önce ben ölürüm bu düşte.

Şimdi anladın mı küçük kız.
Bir ‘’sen’’ öldürmek adına,
Kaç ‘’ben’’ öldürdüm.
Kaç ben öldürdüysem benliğimde,
Bir ‘’sen’’ öldüremedim..

Alican Yıldırım / Küçük Kız
25.07.2011