19
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1790
Okunma

Ey özden habersiz gâfil!
Sen hâlâ kabukla öğünüyorsun..
MEVLÂNA
Allı turnalar geçiyor sanki içimden
Kanatıyor en derinden
Kızıl kora döndü yüreğim
Hedefe kilitlenmiş mermi çekirdeğinde saklı
Hüzzâm makamında ezgiler
Kılıç kınında kanlı eller
Ölüm meleği gibi pusuda bekler
Atlı karınca misâli dönüyorlar
Kırk dereden su getiriyorlar
Asılsız oyunlar sergilenmekte
Esas oğlan ve esas kız yok
-Senaryo gereği-
Sahne figüranlara kaldı yine
Eller aman gurbet yaman
Oy sılam canda yaram
Gözlerim üzüm buğusunda
Gece karasından daha kara
Gülüşlerim kırılgan
Tebessümüm dondu dudaklarımda
Yitirildi düşlerim
Savruldu nâmert ayazında
Yok sayılmışız bu oyunda
Göç sürgünüyüm
Mahzenimde kilitli şiirler
Gün yüzüne çıkmamış
Zemheri kışlarda kalmış
Üşüyor heceler
Sözcükler donsun sussun şiirler
Kimliksiz sayılsın şairler
Baş tacı yapılsın sözde eceler
Suya söz yazanlar kral sayılsın
Hece ve serbest şiirin
’Has’ını yazan kalemler susturulsun
Hükümsüz kılınsın
Öpülmesin yüreğinden şairler
Meydan şehir eşkiyâlarına kalsın
Şiirler kalbinden vurulsun
DENİZ_DERYA35
5.0
100% (27)