’Büyük geniş ovaların, güzel tepelerin, kıvrılarak akan ırmakların vahşi olduğunu düşünmüyorduk biz. Yalnızca beyaz adama göre doğa vahşiydi ve yalnızca ona göre toprak vahşi hayvanlarla vahşi insanlar tarafından istila edilmişti. Bizim için doğa vahşi değildi. Toprak cömertti, etrafımız yüce gizem’in bize verdiği nimetlerle doluydu. Bizim için doğa ancak doğudan kıllı adamlar gelip de, gaddarca bir coşkuyla bize ve sevdiğimiz insanlara onca haksızlığı yaptığında vahşi oldu. Ormandaki bütün hayvanlar onun yayılmasından kaçmaya başladığında işte o zaman bizim için vahşi batı başladı.’

Sioux’ların Oglala kolundan Reis Luther Dinelen Ayı.


O zaman kaç kişinin öldüğünü anlayamamıştım. Şimdi kocamışlığımın şu yüksek tepesinden gerilere baktığımda, yerde birbirleri üzerinde yığılı duran boğazlanmış kadınları ve çocukları hâlâ o genç gözlerimle görebiliyorum. Ve orada, o çamurun içinde bir şeyin daha öldüğünü ve o kar fırtınasına gömüldüğünü görebiliyorum. Evet, bir halkın düşü öldü orada..."

Şef Kara Geyik

"Kaçmaya çalıştık ama yaban sığırı gibi bir bir vurdular bizi. Beyazların içinde de iyi insanlar bulunduğunu biliyorum, ama kadınları ve çocukları da vurduklarına bakılırsa askerler çok kötü insanlar olmalı. Kızılderili askerler beyaz çocuklara asla böyle yapmazlardı."

Gelincik Louise

NEHİRLERARASI İLİŞKİLER


Biz ki geceden daha karanlık ve soğuk

Neyimiz varsa sürdük önünüze

En büyük umut ve en korkunç ölüm yormuş bizi

Yaprakların terkettiği bir orman kadar çıplak

Rüzgarın kanadına tutunan atımız kadar vahşi

Kaderimiz kan ve ateş

Yine de övülmeye değer bu yolculuk

Yine de yüreğimiz hala çelikten kor

Çıplağız karanlığa düşen tohumlar kadar

Beyaz adam ; Ben, şef Dinelen Ayı

Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne gaddarlığını

Burada yaşamı ve ölümü gördük.




Selam vermeden önce avucumuza baktılar

bir çıkış aradık el ve ayaklarımız yok

başka yolu yoktu yaşamı ölümden ayırmanın

avuçlarını sıcaklığımıza bırakan bu ülkede

kalan yalnızca ölüm ve pıhtılaşmış kan

toz ve gölgede güneş olarak

kıtlığı ve kıyımı gördük.

Beyaz adam; Ben, Şef Kara Geyik

Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne barbarlığını

Burada savaşı ve acıyı gördük...




Oysa gölgelerimize baksalardı onlar

hepimizin aynı olduğunu görürlerdi

Biz, rengimizi nehirlerden çalmış olsak da

asla ıslanmadık iki kere aynı yağmurun altında

geldiler ve önce yağmurlarımızı yağmaladılar

Öyle çok yandık ki

kül olmuş cesetlerimizden ayıramadık hangimiz erkek hangimiz dişiyi

topraklarımız göğe çekilmeyi bekleyen sarı benizli çocuklardı

kımıldayan her şeyi onlar toprak sandılar

Bizim olan toprağı görecek göz değildi kör ordular

Bizim olan rüzgarı duymayacak kadar sağırdı kulaklar

Beyaz adam; Ben, genç gelincik Louise

Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne soykırımını

Burada bir ülkenin sonunu gördük....