Lâl olmuş dürüstün, doğrunun dili
İrşat ehli suskun, kalemler suskun.
Kalkmıyor zalime kanunun eli
Yoksulun bağrında elemler suskun.


Kimi abat etmiş, şu kısa ömür?
Edebi, adabı sömür ha sömür
İnsanın insana attığı; çamur
Gönül dili şiir; şaire küskün.


Sıcak bunaltınca kızarsın yaza
Cahilin sözüyle gelirsin gaza
Yüreğinde, poyraz eser hakeza
Hasis duyguların kıyağa düşkün.


Sevgi deryasında kısır bir döngü
Sevenler bir türlü bulamaz dengi
Başa taç edilmiş, emeksiz yengi
Tadına bakılmaz, Hak denen aşkın.


Palyaço maskesi takılmış yüze
Yeşil kirletilmiş, çevrilmiş güze
Şeytan insanlığı getirmiş dize
Namus şûrasında suratlar pişkin.


Zevatın mecliste kavgadır dersi
Verilen sözlerin yapılır tersi
İşi bilmeyene kalınca kürsü
Konusu zırvadan dem vurur meşkin.


Memleketim yasta, bulunmaz emi
Yandaşı korumak zatın gündemi
Arsızın yanmadan eriyor şemi
Bacası tütmüyor gönülde köşkün..


Rahmetten habersiz, zihinler kıraç
Durmadan kötüye gidiyor süreç
Çiçek rayihaya, sevgiye muhtaç
Geni zehirlenmiş vermiyor ışkın.


Riya kokan leşten kalkmıyor kuzgun?
Her bir merhalede yaşanır bozgun
Zengini huzursuz, fakiri üzgün
Güruhun selinden torprak ta şaşkın.