"Her aşk kendi masalını yaratırmış..."

Sensiz olamam yar..
Ben sensiz yaşayamam..
Bilmez kendi masalını yaşamayanlar,
Bilmezler nasıl yanılır bir aşk uğruna...
Nasıl candan vazgeçilir nasıl ölümüne sevilir..
Nasıl bir söz için uğruna ömür tüketilir..
Ben senin için vazgeçmişim canımdan,
Ölümü bile sevmişim sırf senden diye yar...

Geceye sırnaşan hüzünlerle oynaşan
Deli bir sevdaya gark olmuş yüreğim
Kaşına gözüne sözüne yandığım
Gözlerinden kurşunlandığım bir sevda
Her günü masalın bir cümlesini oluşturan
Büyülü anlarımızı yaşayamadığımız hayatımızdan çalan
Bizi çıldırtan.. kudurtan.. öldüren bir sevda..

Her gece başımı yaslarken gecenin siyahına
Nedenleri keşkeleri teslim ediyorum
Yarınların umursamaz kahkahalarına
Elimde kalan sen, sonra sen ve en son yine sen
Biliyorum ki ne giderse gitsin benden
Bana kalan her zaman yine ve yine sen

Yokluğun...
Acı hüzün karması
Sensizlik...
Ölümün diğer adı

Acı ve hüzün arkası gelen bir ölümsün sen…
Ölüm senin olamadığın yerde sevgili..
Ölüm benim koynumda…

“Söylesene nasıl yaşar bu beden sensiz”

Sema ŞENER