rüzgârın kasığında fırtına
kopacak kıyametin vaveylâsı
düşecek gök kubbeden dağların zirvesine bulutlar
yeşil vadilerin dudağında kıvırcık tebessümler
sırılsıklam uyanacak altın taçlı başaklar


kıpırdanacak börtü böcek
gün düştükçe toprağın bağrına
badem kokulu bayırları sevindirecek sarışın çiğdemler
yine mevsimlik açacak leylâklar, mor zambaklar


zulasında aşk, gözlerinde pürneşe...
yeryüzünden hüznü biçip geçecek güzelim bahar
ay gülümserken aynalı yakamozlara
yıldız tozları yağacak, körpe geceden
kuytularda sevişgen aşıklara...


sefil karanlığından sıyrılıp
kuruyan kabuklarını atacak
kötürüm düşlerinden uyanacak şehirler
is tutan baldırlarını yıkarken çoşkun seller
aşkla koşacak çocuklar parklara
sevinçle gıcırdayan boş salıncaklara


b/aşka tütecek ocaklar
simit bir başka kokacak
yakut renkli demli çayların yanında, tahta masalarda
köşelerde cıvıldaşan serçeleri , emekçi karıncaları
mutlu edecek kelebek gibi
uçuşan kırıntılar


denizi, vapuru
kumu, sahili...
hanı hancısı , yolu yolcusu
genci yaşlısı bir başka güzel...


Tanrı bile daha lütufkâr
yeşil bir cennetken dünya









ayşe uçar
06/05 /2012