Güneş topladı sarı kahküllerini,
Bir de o yakan esmerliğini,
Ufukta yol alırken,
Bir başkaydı,
Avlu betonunlarına düşen, akşamın serinliği.
Unutulmuş bir kaç sözdü,
Dalda yaprak kımıldamazken
Gölgeler düşünceli, bir ileri iki geri
Kendi adımlarını kovalayan oluyordu.
Belki de bir yemekte buluşmanın heyecanı,
Sırasını bekleyen bir selamdı,
Bahçedeki sedirde yerini almışlığın hazı,
Minaredeki ezan sesi, yine akşamın habercisi.


Baş yastığa değmeden,
Göz uykuya geçmeden
Gün boyu yapılanların, muhasebesi.
Gelir konar, dilimizin ucuna,
Sabahın ilk işi olarak, sıraya girer.
Efil efil esiyordu, pencereden
Avluda kalan, bölünmüş ekmeğin kokusu
Perdelere sinmiş, panjurların gıcırtısı.
Yazın başlangıcı, sözün finali bir şiirdi,
Şadırvandan, sıçrayan suların ferahlığıyla
Aydınlanıyordu,
Pazartesi nin hikmeti,
Cuma nın bereketi.
Günden biriktirip,
Geceden artan, şen şakrak muhabbetler,
Söze çalınan, sazın tıngırtısı,
Hazirana biçilmiş, eylül akşamlarının yıldızı.
İki siyah zeytinin katığı,
Ne güzeldi,
Yeni sabahın başlangıcı.
Ocak üstündeki çay,
Lafla kaynayıp, suyu tükenmeden,
Yeniden buluşyordu,
Daha ilk yudumda,
Mektepli günlerimden kalma, bir türkü
Dolanıyordu dilime.

Ağustos, hep zırıl zırıl öterdi,
Ateşböcekleriyle.
Mevsimiyle kapıya gelen
Güz hazırlığıydı,
Gönül telini titreten,
Fasıldan, son bir gece.
Ağaçlar sarı, gönülde bir gözleri sürmeli,
Ansızın çıkıp gelmeliydi,
Efil efil şiirlerin serinliğine.
Havuzdaki kuğuların kanadından düşmeliydi,
Mısra mısra, yüzen yaz gecelerini.
Bitmeyen bir şiirdir,
Bizim iller,
Yakamoz doluydu, yaz geceleri,
Çocukluk hayallerim,
Yastığımın başucunda seriliydi,
Dilimin ucunda, mektepli bir türkü
Bir de,
Boydan boya Dicle Nehri
Duruyordu, gözlerimin ferinde....
DİCLE AYYILDIZ