Her zaman abimsin dedim saydım sizi hürmetle
Kalbime kilit vurmadım rahat içeri giresin diye
Bilirsin bir sen yoksun kocaman gönlümde
Yerin ailemle birlikte sırça köşkümde
Yüreğimi aştım sana sormadım kimsin diye


Sırdaş olduk birbirimize gizlemedik ne varsa içimizde
Ağladık bazen bizi kanatan acılarımıza
Güldük seninle saçma sapan anlatığımız fıkralara
Sizinle kederleri gömdük ağacın dibine
Sen dost oldun postun çok olduğu bu devirde
Yüreğimi sana açtım sormadım kimsin diye

Sana şımardım gereksiz kaprislerim oldu bilirim
Şaka yollu senden bazen iltifat bekledim
Seni delirtecek saçma sapan sorular sordum
Derdin varsa gitme ne olur paylaş benimle
Yüreğimi sana açtım sormadım kimsin diye

Bazen de akıl verdin kızdın salaklıklarıma
Kıskandım bazen sizi başkalarından gereksizce
Biliyorum inmedim gönül tahtındadır yerim
Yerdeki karıncaya imrenme senin yerin belli dedin
Yüreğimi sana açtım sarmadım kimsin diye

Saatlerce kavga ettik genelde hep sen haklıydın
Biliyorum kasıtlı olarak sende damarıma bastın
Çıldırtıyordun yanında olsam yolardım saçlarından
Kafayı yedirtiyordun bana kızdırıyordun inadına
Yüreğimi sana açtım sormadım kimsin diye

Seninle başka bir şey aramızdaki ilişkimiz
Ne beraber olabildik ne ayrı kalabildik ikimiz
Gönlümde hep olacaksın göremesem bile seni
Üzme beni bilirsin öleceğim senden önce
Yüreğimi sana açtım sormadım kimsin diye

Dünyayı körle topala bırakmazlar artık inanma
Beyazıtla Timur kaldı tarihin tozlu sayfalarında
Seninle dostluğum daima sürecek herkes böyle bile
Aşk değil bu başka bir şey aramızdaki bağ
Yüreğimi sana açtım sormadım kimsin diye

Seni sevdim koca kafalı koca yürekli adam
Düşünmedim sonunu bilirsin dürüstüm sözlerimde
Sallamıyorum artık başkaları ne düşünür diye
Kalbim avuçlarında ister koy kalbinin üstüne
İstersen at yere tuzla buz olsun ayaklarının dibinde
Ama unutma yüreğimi bir tek sana açtım
Sormadım kimsin diye biliyorum dostsun işte

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA
5.5.2012