ve Rabbim bana aşkı emretti Berrecân

gönlümde ateş halkalı zincirler
biliyorum hâlâ kendimdeyim
biliyorum ey aşk
aslında sen yoksun

beraber adımlarız Tur-u Sina’yı Musa’yla
beraber arşınlarız Mısır’ı, Kızıldeniz’i
beni andıkça ağlar asuman
hiç kimse sona bırakmaz beni
firavun gözbebeklerime bakarak can verir
İsa’nın iksirli nefesi içimde hâlâ saklı durur
Yediler uyur, Yediler dirilir şanımla benim
benim varlığımla bütünleşir bölünmüş ruhlar
benim adımı anarak başlar âşıklar her söze
bazen gaybın latifesi
bazen yandıkça koru tazelenen yara olur bedenim
ben ki beşerin en asil vebali
günah dokunmaz bana
altı bin yıldır hâlâ buluğa ermemiş bir çocuğum işte
çünkü benim adım aşk Berrecân

nice nice feryatlar yakılır ardımdan
sızlar ya insanın can kırığı
kanar ya hayalleri pencere kenarında bekleyen kızların
en onulmaz yaradır adım
en büyük yalancısı beni yitirenlerin
belki ben talan edilmiş bahçeyim
ama hâlâ çözülmemiş muammayım
kimine nâr kimine nur
oysa yeryüzündeki en aşikâr sır benim Berrecân
kendini görür bana bakanlar
yaşar kendini beni yaşadığını sananlar
varsam varım, yoksam yok
daim ilk günkü gibiyim bir yürekte
ben gelirken sevinilen, giderken ağlanılan
ben hiç büyümeyen bir çocuğum işte
ben, beni bilenlerin çocuğuyum Berrecân

şairler benim iştiyakımla avare
benim tutkumla yüreklerde kum fırtınası
ışık benim, ateş benim Berrecân
ben herkesin olacağına inandığı hayali
bazen Musa’nın nazı
bazen İbrahim’in niyazı
kuyu benim, zindan benim, Yûsuf ayna
O’dan başka her şey bir vaveyla
O’dan geldim başka kime giderim Berrecân

insan ki en büyük yanlışı kendine yapan değil midir
insan ki güzelliğe meftun, güzele râm
oysa en Güzel’e kör, en Güzel’e nankör
nisyan akar damarlardan elestte verilen sözlere inat
karanlık örtmez üstümü Berrecân
ölüm uğramaz bana
çünkü benim adım aşk Berrecân aşk

dağlardan ırmaklar akar
su sızar kayaların arasından
kimine can kimine canan olan sır
en Sevgili yâre götürür beni de
en Sevgili’nin incinmesin diye ayakları
bağrına yerleşirim toprağın
Uhut’ta Talha’nın elleri olurum
Sümeyye’nin, Yâsir’in parçalanan bedenleri olurum
bulut olurum çöllerde
göğe açılan mübarek ellerde dua olurum
yağmur yağmur serinletirim muhacirleri
bir kütüğün göz pınarı olurum minberde
ben ki Ali’nin ellerinde Zülfikar
kırarım O’na uzanan kirli elleri
ben Berrecân beşerin en asil kararı
günah dokunmaz bana
altı bin yıldır hâlâ buluğa ermemiş
bir çocuğum işte Berrecân

gönlüme ateş halkalı zincirler düştü Berrecân
oysa hâlâ kendimdeyim
aklım, şuurum, kalbim yerinde.
biliyorum ey aşk
sen bendesin, ben sende!
ve bir gün Berrecân
dağlardan ırmakları, ovalardan nehirleri alarak
Dicle olarak, Fırat gibi salınarak
Nil gibi çöllere suyu hatırlatarak
ulaşırsın rahmetin ebedi okyanusuna
ben yine meczup, yine başıboş
ben yine seninle uyurum Berrecân
sesinle uyanırım her sabah


Zafer Şık
mayısgünlüğü2012