yakamoz dedikleri
elvan gözlerinin aksinden başka şey değil Berrecan

ey Berre
ey en günahsızların beyaz sureti
ey ruhumun kandil çiçeği
bak kalbimi okşuyor her gece hançer bakışların
ve lal şairin dudaklarından sen damlıyorsun beş vakit

seni yaşamadan-
akşamın elleri fecre değmiyor
bir gamzeli bulut geçerken ömrümden
sen aşk kırmızısı beşiğinde
sen kalbimin en nurlu köşesinde
dua dua doğarsın bir pazartesi
ve dua dua büyürsün bir güzide mecliste

bilmediğin gibi dünya
gökler yağmurunu
ve Rahman
meleklerini çekmişken üzerimizden
ağlama diyemem sana Berrecan

yoksulluktan değil
evrenin bütün renklerini kaybetmişliğimiz
yoksunluktan Berrecan
insafın ve merhametin yoksunluğundan
bundan mıdır
günahlarla tezyin edilmiş dünya

güneşin ışımadığı aynalar var
ve iblisle aynı mektepte okuyanlar...
neler anlatayım sana Berrecan
serçe parmağımdan sımsıkı kavramışken ellerin

makyajlı insan suretleri
ve virajlı medcezirlerle bir hayat
burası dünya Berrecan
burası en kısa fasıl
içinden nehirler akar
bu nasıl bir anafor ki
kimi cennete
kimi cennetsizliğe akar

ey Berre
ey Berrecan
sensiz en içinden ağlar bir baba
ve ertelenen müjdeler yağar bir annenin avuçlarına
bilmem nedendir
nisanda hüzün kokar badem çiçekleri
ve bilmem neden Berrecan
eski bir şarkının tınısı düştü dudaklarıma
"bahçede hanımeli
sen ettin beni deli
zorla güzellik olmaz
sevmeli sevdirmeli"


Zafer ŞIK
nisandaBerrecan