kalbimle dudaklarımın inşasında
bu kaçıncı şiirdir sana yazılan Berrecan

la Berrecan, la
kardeş yaratıldı bütün renkler
ne beyazın siyaha
ne siyahın beyaza üstünlüğü var
belki bilmezsin daha
bütün renklerde Güneş’in de payı var

gittikçe uzaklaşıyoruz cennetin elvin kokusundan
büyüdükçe biraz daha kaybediyoruz yedilerin izini
nereden gelip nereye gidiyoruz her nefeste
uzak görmekten başka
zamansız değil hiçbir ölüm Berrecan

ağır sebeplerim var
sana ve Allah’a tutunmak için
her insan biraz eksik
biraz yaralı kanat çırpar hayata
bak kandil çiçeğim
senden öğredim
baba olmak insanı adam yapıyor
inan

emanete ihanetin bahanesi olmaz Berrecan
sigarayı içmemeyi babamdan öğrendim
sigaradan nefreti
sokak ortasına ağaç diplerine atılan izmaritlerden
bir de alıp götürdüğü canlardan öğrendim

dünya dedikleri bir arşın kara toprak
ömür kısadan da kısa film karesi
ömür sonsuzluk sermayesi
sana ve Allah’a sımsıkı tutunmamın sebebi bunlar
yetmez mi Berrecan

bir dua bin şükür
seni bize hediye edene
en içimden elhamdulillah


Zafer ŞIK