Uzak Dur

Dinle bu sözümü benim evladım
Seni götürecek selden uzak dur
Olur olmaz deme cevher söz söyle
Dostu incitecek dilden uzak dur

Nefret edip terkeyleme diyarı
Arz etmek isteme hayırsız varı
Kendine hakim ol nefsini koru
Dikeni batacak gülden uzak ol

Saraçoğlu doğru yolundan azma
Daima hoşgör sen kimseye kızma
Elin arkasından kuyusun kazma
Ter dök helal kazan felden uzak dur


Rasim Saraçoğlu


1954 yılında Posof’un Hertus (şimdiki adı Sarıçiçek) köyünde doğdu. Asıl adı Rasim Saraç’tır. İlkokulu Selim’de okudu.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Özellikle amcası Posoflu Ummani’den (1933-1984) etkilenerek küçük yaşlarda bağlama çalmayı öğrendi. Amcası Ummani’nin dışında köylerine gelip giden aşıkları dinleyerek geleneği ve birçok türkülü anlatıyı ezberledi.

Sonraki yıllarda dinlediği Aşık Mahzuni’den (1938-2002) etkilenen Saraçoğlu, şiir yazmaya ise yaklaşık 25 yaşlarında başladı. Ancak uzun bir süre dışa açılmadı ve yalnızca usta malı türküler söyledi.


Bursa’ya yerleştikten sonra tanıştığı ve dostluk kurduğu Temel Turabi ve Hüseyin Sümmanoğlu gibi aşıklar aracılığıyla adı çevrede duyuldu. Zamanla Kars, Sivas ve Bursa’da değişik aşık şenliklerine katıldı.


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-433-)(-)(-)(

Dil yarasına başkasına benzemez
Haddini bilmeyen dilden uzakdur
Bu bizden,yazıktır,günahtır demez
Yad’dan,yabancıdan elden uzakdur

Benim bu sözlerim herkese dostum
İkaz uyarıdır elbette kastım
Büyük konuşurken her zaman sustum
Yer,sözün bilmeyen maldan uzak dur

Karşıdan bakınca sevil miyorsa
Meyvesi ağızada dağıl mıyorsa
Çektiğinde eğer eğil miyorsa
Öylesi ağaçtan, daldan uzak dur

Bile bile biri haram yiyorsa
Haydi gel birlikte gidem diyorsa
Eğer ki ucunda felaket varsa
Öylesi hedeften, yoldan uzak dur

Seni yakan güzel gonca bir gülse
Bakış, gülüşüyle gönlünü çelse
Uğruna yandığın Leyla’da olsa
Kızgın sahralardan çölden uzak dur

Hoşuna gitse de bağrını verme
Niye deyip bana sebebin sorma
Terli isen esintiye oturma
Ciğerine işler yelden uzak dur

Lüzumsuz bu Dünya açık bir pazar
İnsanlar, insandan olurlar bizar
Dost diye yaklaşıp kuyunu kazar
Öylesi insandan kuldan uzak dur

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz