Ey Haşmetli Hünkârım! Yeter ki sen beni sev
Ben sana kul,cariye olmasını bilirim
Alma beni koluna, istersen yanından kov
İki adım geriye, kalmasını bilirim

Nice Hürrem Sultan’lar, aşk bağında görünür
Mecnun gibi âşıklık kisvesine bürünür
Kim girerse koynuna, günâhından arınır
Basmak için devriye ,bulmasını bilirim

Yanlış zana düşersem, incitirsem ben seni
Diz çökersem önünde koy bir kenara ’yen’i
Baş üstüne koyarım, affeyleyecek beni
Yüreğine methiye, çalmasını bilirim

Sana olan aşkıma, gökte yıldızlar şahit
Kem gözlerden sakınır, sevdiğim o mücahit
Rahmetinden Yaradan beni kovduğu vakit
Öldü diye taziye ,salmasını bilirim

Gülzar bazen Mary’dir,aklından yüz rol geçer
Kadeh kadeh şarabı Ömer Hayyam’la içer
Kanat takar kendine ,o gün sıratta uçar
Yazarım bir şathiye, gülmesini bilirim.


Melahat Temur