Düş çizgilerimden resmindir
Yalın yolları tutarsız bir kentin yağmurlarında
Tutunmanın yorgunluğuna işlenen.
Ne kisveler örülür kusurlarına yâr,
Kaç yalnızlık pahasınadır ilmeği aşkın… Bilmezsin.

Suretinin semasına ay gibi düşer duvarlarımdan
Döndükçe can, zaman başa döner avuçlarından.

Sesinin beyazlarından tutuşur şakaklarıma
Doyurur sonsuzluğun raksını yokluğun
Manaya, nevaya, şuaya derinleşen çatlaklarına
Azığıdır göz yanığı bir mevsim, birkaç yaş
Birkaç damla Mansur çığlığı

Kor geçitlerin sanrısında çağlayan lal bir Murat türküsü
Bin dileğin yazgısında mühürlenen sükûtta Ankara,
Harran ve telkaride parlayan güneş ve bir Halfeti hikâyesinde çile,
Ellerin kadrime, kalbime tezkire,
Ellerin al şebnem, hep ömrüm üzere…

Ya kal saklımdaki kelimelerin merhametince
Ya da git
Ki gitmek, kalmaktan daha sıkı bağlar yürekleri,
Gitmeyi bilmeden, bütün gidenlerce…

25.04.2012 m.abdırgan