37
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
3929
Okunma

bir esintinin kurbanıyım
rüzgâr yaprağımı yalarken
çiçeğim üşüyordu dalında…
karşı koymak ne mümkün!
dallarımı kırıyordu
bilemem rüzgâr mevsimimiydi
yoksa zamansız açmak mı?
bocalıyordum kararsızca!
ve
öyle yorulmuştum ki
karşı koymaktan halsizce
teslim oldum
tam bitti derken yağmurun azizliği
başladı teke tek damlalar dökmeye...
üşümek ne kelime şimdi can derdi var
tek tek uçuşup düşen yapraklarım
onunla ölüp giden
hayalimdeki düşlerim
birde bahara açamayışım…
25.04.2012_________________Seher_Yeli
5.0
100% (38)