I:
sen, küçük bey!
hayatıma sonradan giren başrol,
gelecek zaman eki,iyelik eklerinin mimarı!
öznesi ’sen’ olduğun sürece
gelmesin hiç bir olumsuz cümle.

II:
sen, küçük kadın!
hayatıma sonradan giren figüran,
geçmiş zaman eki,emir kiplerinin işçisi!
’geldiğin gibi git!’

I:
öz sevgilim!
adrese gönderilmeyen mektupların öznesi!
mektupta yazılan ’sevgili’ sıfatına
en çok yakışan özne!
sevgin mektupta kalmasın!

II:
üvey sevgilim!
evlatlık aşkımın annesi,
gidişimden sonra aşkım sende kalsın.
ona iyi bak, sana bakmadığım gibi..


I:
siyahlarımı beyaza çeviren nadide ressam!
bu yüzyıllarda inanıyorum hâlâ, masallara.
ben, aşk yolcusu prenses.
sen, aşkın tek adresi prens.
arabam bal kabağına dönüşmeden
gidiyorum.
beni bulman için ayakkabımı bırakıyorum,
korkma,
o ayakkabıların son gidişiydi!

II:
beyazlarımı siyaha çeviren karalayıcı!
bu yüzyılda hâlâ varsa masal,
ben, prensesi sevmekle yükümlü, emir kulu!
sen, prensese bürünmüş, küçük kadın.
ayakkabını görmezden geleceğim,
seni her görüşümde yaptığım gibi!

I:
tüm edebiyatçıların aradığı,
gizli öznem!
olumlu cümlelerin kişisi!
göster kendini,gel.
gelmezsen devrilir tüm cümleler.
’gel artık’

II:
üçüncü tekil kişi!
olumsuz cümlelerin kişisi!
öznesi olduğun her cümle olumsuz.
’gelme’

I:
kalbimi bırakıyorum sana,
lütfen kırıklarını aldır!

II:
tüm kalpsizliğimle, kalp sızı bırakıyorum sana.
bir ömür yetecek kadar kalp sızısı..

I:
dön..
yuvarlak dünya bile dönüyor,
sen dönmüyorsun!