Soruyorlar merak edenlerim
Artık şiir yazmıyor musun diye…


Alaycı bir gülüş yerleşiyor dudak kenarlarıma
Gözlerime hüznün akşam sefası düşüyor…


Uzun zamandır içime içime yazıyorum şiirlerimi
Birebir yaşıyorum her mısrayı
Kıtalar arası savruluyorum
Duygudan duyguya…


O duyguları özümsüyorum her zerremde
Yeri geliyor göz yaşlarımla yıkıyorum
Yalın ayak tepinirken üstünde
Narlarda yürümüşüm
Yüreğim yanınca kokusundan anladım
Kimi zamansa direniyorum hiç gücümle yanmamaya…


Dibine dibine en dibini yaşarken
Tavanla karşılaşıyorum ansızın
Uçsuz bucaksız bir tavan
Diple tavan arasında her kademeyi sindiriyorum yüreğime…


Korkularımla yüzleşiyor
Savaşıyorum korkusuzca
Korktukça çoğalıyor korkular
Yendikçe korkulukların arkasında kalıyor korkular…


Ben bana yazıyorum şiirlerimi artık
Çünkü;
Sondan bir önceki duygularımın tarifi yok…


18.Ocak. 2024___Seher_Yeli

Seher Zerrin Ceviz