Sonra Gel

Sevda mektubunu attım postaya
Alırsan yüzüne sür de sonra gel
Aşkın kemendiyle beni bağladın
Seversen Mevla’yı kır da sonra gel

Gezdirip arkandan gel beni yazma
Gider güzelliğin kendini kurma
Kaşların hilaldir saçların sırma
Yakışır gerdana ör de sonra gel

Bunca yıl Pünhani n’ettin neyledin
Yıktık bu gönlümü viran eyledin
Tez gelirim diye yalan söyledin
Hakikat ikrarın ver de sonra gel


Aşık Pünhani


1917-1998. Selim’in Aşağıkotanlı köyünde doğdu. Asıl adı Üzeyir Aziz Göktekin’dir. 10 yaşlarında Süphanazak köyündeki medresede ilk eğitimini aldı.

Yaklaşık 13 yaşlarında aşıklık geleneğine ve şiire ilgi duymaya başladı. İlk ustası Aşık Dursun Cevlani’dir. Bağlama çalmayı ve geleneğe ilişkin ilk bilgileri de öğrendiği Cevlani ile birlikte bir süre yörede dolaşarak kendinin geliştirdi. Sonraki yıllarda Aşık Ali Bektaş, Posoflu Müdami ve Sosgertli Aşık Mehmet ile görüşerek birlikte çeşitli şenliklere katıldı ve değişik ödüller aldı.

10 yıl kadar öğretmenlik, değişik kurumlarda memurluk ve 8 yıl kadar köyünde muhtarlık yaptı. 1950’den itibaren Kars’a yerleşerek aşıklığa burada devam etti.

Şiirlerinde değişik konuları işleyen Aşık Pünhani, usta malı söylemelerin dışında birçok aşık anlatısı ve makamı bilmekteydi.

Şiirlerinin bir bölümünü 1972’de kitap olarak yayınladı.

Kars’ta öldü ve orada toprağa verildi.


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-424-)(-)(-)(

Gönül bahçemize sevdalar ektim
Gir o sevdaları derde öyle gel
Geleceksin diye yollara baktım
Yürekten bir selam verde öyle gel

Gönül sevdi ise çekmeye değer
Hüzünle mutluluk kardeşmiş meğer
Nerde buluşuruz diyorsan eğer
Adresini bana sorda öyle gel

Oysa ki sen bir alev,ateştin,kordun
Bırakıp gitmekle kendini yordun
Ölsem de ayrılmam senden diyordun
Verdiğin sözünde durda öyle gel

Kim demiş ki deli gönül uslanmaz
Çile yağmurunda sanma ıslanmaz
Gelirsen bu defa dönüşü olmaz
Kafanı çok iyi yor da öyle gel

Seni sevdiğimden şüphen olmasın
Aklında bir soru falan kalmasın
Dilerim bu aşka halâl gelmesin
Bu defa gerçeği görde öyle gel

İstersen bir tanem yeniden başla
Ömür birliktedir baharla kışla
Otur saatlerce yarını düşle
Benli olan hayal kurda öyle gel

Lüzumsuz bilmez mi can’ı,cananı
Hayrolsun sevdanın o güzel yanı
Mecnun’u çöllere düşürdü hani
Leyla’nın izini sürde öyle gel

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz