bir ayrılık akşamında
hüznüm yıkanır sensizliğe
yanmış kelimeler dağılır
pusulasız yollarıma
güneşe değen ellerim yanar
geçmiş sevdalara

nereye dokunsam
çekilir hevesim nadasa
arzular düşük yapar
maviyi tutan ellerime
ne olur
beni bağırma
nefesinle yunmuş akşamında
beni vur

-her kırmızı lale seni giyinir sonsuzluğa-
-ve her son yeni bir başlangıçtır kırmızı lalelere-

aklımın sellerine kapılan hüzün
güneşinin ışıklarına takılır
kayıp kentlerin çaresizliğinde
meteorlar düşer gözlerimin
yarınsız vakitlerindeki hiçliğine
bana küsme ışıksız
ne olur
beni vur

haramiler yağmalarken
ıslağındaki aşkımızı
eşkiya kelimeler doğuran güneş
yoluma düşer
çareler kendini asar sensizliğe
günahını emzirir
soyma beni sevdasızlığa
çırılçıplak
beni vur

sade uykuların
kulağına kaçan damla
beni sararmış acılara bırakır
bir gül düşer yarama
kalırım hüsranımla
tüttürme senli anıların dumanını
yokluğuna
beni vur

beni vur
ve sor
her kırmızı lalenin teninde
ne için
bir insan kanı var
ne için
filizinden bir insan doğar...


21.04.12 Mönchengladbach...