12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1588
Okunma
Kurumuş toprağa
beyaz bir karanfil düşüyor
bir kırmızı sevda ağlıyor,
kin sızıyor bulutlara
bulutlar kara, bulutlar hırçın
ufuklar dağıtıyor her gölgeyi
dökülen yaprakları
yüklüyor rüzgarların kanatlarına
savruluyor yürekler
sabrın kıyılarına
kıyılar suskun,kıyılar susuz
bir martı başı önde
denizi getiriyor gagasında
dalgalar dizlerine derman arıyor
vurgun yiyen gözlerde
gözler doluyor, gözler boşalıyor
her damla bir kılıç
her bakış bir mermi olmadan
sarılıp kalemlere
ağlatıyorlar şiiri mısra mısra
mısralar yanıyor alev alev
durmuyor yerilerinde
çınarlar devrilip, dağlar tutuşurken her gece
kavlara büyüyor isyan
öfke kusuyor
ve haykırıyor her hece
haydi vur, durma bir daha vur
aman dur, dur dersem namerdim
ben, bu vatana bugün erim, dünde er/dim
sıktığın nefretle en büyük rütbeye erdim!...
Fergül
08.07.2006
Tüm şehitlerimize yürekten taşıp arşa uzanan şükran ve minnet dolu dualarımla…