Aff için Mevla’ya; tövbe diyenler,
Günahlar silinir, paklanır gider.
Helâlden kazanıp helâl yiyenler,
Cevheri içinde, saklanır gider.

Sevgiyle saygıyla dolup taşanlar.
Nefsi zorlukları bir bir aşanlar,
Yaradan aşkıyla coşup, koşanlar,
Kararan yürekler, aklanır gider.

Ma-sivaya uyup fasık çıkanlar;
İbadet zor deyip, hemen bıkanlar.
Beynamaz olup da bendi yıkanlar,
Hakkın Celâliyle, oklanır gider.

Mürşüd-i Azamla irşad olmayan;
Salih amel ile sevap dolmayan,
Gerçeği görmeyen feyiz almayan,
Verilir cezası haklanır gider.

Kuranın hükmünden çıkmayın sakın;
Bu ezan ne diyor; dinleyin bakın.
Camiye, mescide yakın ol yakın,
Yaptığın ecirler, eklenir gider.

Mevla’ya yönelsin bütün dilekler,
Geçelim çemberden yol ver felekler,
Şahit olun bize gökte melekler,
Tövbeler peş peşe sıklanır gider.

Nefisler aldatır uymayın ona;
Gururu, kibiri atın bir yana.
Tövbe edin dostlar darılman bana,
Sevaplar günahlar denklenir gider.

Tefekkür, tevazu Tevhit yolunda,
Makbul amelini almış kolunda,
Bahtiyar olacak ömrün sonunda,
Cenneti alaya, beklenir gider.

Tamu korkusuyla benzi solanlar,
Allahın emrinde huzur bulanlar,
Mutmain olup da berat alanlar,
Bahçede gül gibi, koklanır gider.

Günah işleyince bir korku başlar,
Hayreti üzülür, döktürür yaşlar,
Mezarım başına dikilsin taşlar,
Arada bir gelir, yoklanır gider.

Kazım ÖZGÜR 20.04.2012