1
Mutmain olup da; tevbe diyenler,
Günahlar af olur, paklanır gider.
Helâlden kazanıp helâl yiyenler,
İmanı içinde, saklanır gider.
2
Allahın aşkıyla dolup taşanlar.
Nefsi zorlukları bir bir aşanlar,
Kur’anın hükmüyle coşup, koşanlar,
Kararan yürekler, aklanır gider.
3
Ma-sivaya uyup fasık çıkanlar;
İbadet zor deyip, hemen bıkanlar.
Beynamaz olup da bendi yıkanlar,
Hakkın Celâliyle, oklanır gider.
4
Mürşüd-i Azamla irşat olmayan;
Salih amel ile iman dolmayan,
Allah sevgisinden feyiz almayan,
Verilir cezası haklanır gider.
5
Nefisler aldatır uymayın ona;
Gururu, kibiri atın bir yana.
Tevbe edin dostlar darılman bana,
Sevaplar günahla, denklenir gider.
6
Her an ölüm vardır, utman sakın;
Bu ezan ne diyor; dinleyin bakın.
Camiye, mescide yakın ol yakın,
Yaptığın ecirler, eklenir gider.
7
Rabbime yönelsin bütün dilekler,
Geçelim çemberden yol ver felekler,
Şahit olun bize gökte melekler,
Tevbeler peş peşe sıklanır gider.
8
Tefekkür, tevazu tevhid yolunda,
Ameli Salihi almış kolunda
Bahtiyar olacak ömrün sonunda,
Cenneti alaya beklenir gider.
9
Tamu korkusuyla benzi solanlar,
İctihâd yolunda keşfe dalanlar,
Kıyamet gününde berat alanlar,
Bahçede gül gibi koklanır gider.
10
Her günah sonunda bir korku başlar,
ÖZGÜR çok üzülür, döktürür yaşlar,
Bir gün mezarına dikilir taşlar,
Okunur yasinler, yoklanır gider.

Kazım ÖZGÜR 24/05/2010