Bin dokuz yüz kırk yılında doğmuşum;
İbiş oğlu atam, özüm var benim.
Keder olup, tasa olup yağmışım;
Gerçeği izleyen, gözüm var benim.
2
Osmanlının Balkanlarda savaşı;
Kazım dedem; mızıkacı onbaşı.
Şehit olmuş daha, otuz üç yaşı,
Böyle ortamlarda, sözüm var benim.
3
Amcalarım düşman ile düğüşmüş.
Sarı İzzet, top başında çavuşmuş;
Çarpışarak şehitliğe kavuşmuş;
Böyle mertebeye, hazzım var benim.
4
Dedelerim savaşırken öldüler;
Yetimleri fakirlikten soldular.
Vurguncular bize bakıp güldüler,
Onları mars eden, kozum var benim.
5
Asker kaçakları bilmez talimi;
Yasalar gereği, asın zalimi,
Soyumu mazimi, açtım halimi,
Çoğunu çalmışlar, azım var benim.
6
Acılar yumağı Anadolu’yum;
Çepni’ye yerleşen Oğuz koluyum.
Bir şehit torunu, çile doluyum…
Çalıp söyleyecek sazım var benim.
7
Şehit, gazi kuru lafla, şan aldık…
Malımız yok; paramız yok, daraldık.
Tarla elin, biz ırgatız bunaldık…
Kaderi yansıtan, yazım var benim.
8
Geceleri uykum kaçar yatamam;
Gerçekleri, yalanlara katamam.
Vatan bizim, millet bizim atamam,
Doğruluktan şaşmayan, özüm var benim.
9
Fatih ve Sıdıka birde Leyla’sı;
Kardeşlerim bunlar, birlik âlâsı.
Kazım Özgür derki: dostluk sevdası.
Sevgide, saygıda, izim var benim.

Kazım Özgür 3/Ocak/2010