Hayal kırıklarımı topladım yerlerden,
Ayaklarına batmasın diye.
Düşlerimi kovaladım nefes nefes,
Düştüğüm yerlerden kovuldum.
Ucube bir kalemle döküldü satırlarım,
Adına dokundu ağır ağır.
Ayrılığın mezesi oldu adımların,
Kadeh kadeh suladım adını.

Aşk kırıntılarımı topladım yerlerden,
Kalbine batmasın diye.
Olurda yanlışlıkla batarsa,
Düşersem yine o sofraya,
Sağ çıkamam, ölürüm.
Tutamam nöbetini kalemimin,
İhanet edemem sabahlara.
Dökülmez ruhum şad olmadan,
Bu kan pıhtısı mısralarım.

Kanla karışık bir sağanak patlar gözlerimde,
Damarlarıma akar oluk oluk harfler.
Kaldıramam cesedimi yerden,
Ayağına takılır kelimeler.
Yaralarım seni bastığın yerden,
Acılarını bırakırsın masama.
Bir şiir tufanı eser kudretimden,
Suskunluğumla çalkalanır kaderim.
Alın yazım gibi durur alnımda,
Nefes nefes kovaladığım düşlerim.

Bir yenilgiyle sallanır bedenim,
Çorak topraklar serpilir üzerime.
Göz’yüzümden akar gözyaşlarım,
Gökyüzüne uzanır ellerim, kanar dudaklarım.
Düştüğüm yerden kovalamaya başlarım,
Kovaladığım yerden vurulur tüm can kırıklarım...

Can Kırıkları / Alican Yıldırım
13.06.2011