4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1338
Okunma
sonrakilersiz
bir gökyüzü sofrası hazırladım
kalbimin başucunda
geçiyorken önünden
bulut terazileri
alarmlı mevsimler ekledim süzülen suretlerden
yağdılar
sonra
vijdanlı beyaz damlaların giysilerine büründüler
yol aldılar
seyircisiz yüreklere
yıkarken kalp yollarını şefkat
bir gururun kaçamak zaman aralığına sığındılar
döküldüler
ve sonra
deniz aşırı ırmaklar iliştirdim kara kabuklardan kulaklarına
seslendiler
ardından
hüzünler estirdim kirpiklerine vardılar
birde öncelerden hasret sunağı taşıyan
dalgalar bıraktım ruhuna
artık sen kendinle hoş /ça/ kal
....
5.0
100% (9)
Cevap Yaz