Yansıyarak çoğalacak çoğalacak.. çoğaldıkça ruh yalnızlaşacak.. kalabalıkların arasında bir başına ışık huzmelerini ne az insan anlayacak, ve avare olacak yürek sanki umursamıyor gibi hiç bir şeyi.. acılara bile gülümseyecek.. yüreği yanarken alev alev... ve anlamını yitiren nice şey... ve nice insan anlamlılıkların peşinden koşarken avare avare ıslık çalınacak.. bunlar geçti içimden şiiri okuyunca... nice güzel yazıyor kalemin nice farklı.. ışık hüzmelerine dikkat et bu kadar çok aydınlatırsa, bilirsin çok aydınlıkta da görmez olur göz.. göremezler aydınlıklarını vururlar göremedikleri yerlerine.. acır canın hemde çok geçer çoook sonra ...ve sonra can yangılarıyla olgunlaşırsın ve gülersin herkese.. dinmiştir öfken.. Delilik noktasındadır artık...kutlarım.. her daim sevgi saygımla....