Kırışmış coğrafyanın doğu paralelinden
Kars’ın soğuk yüzü değiyor ellerime
Öyle ayazda tenim
Kerpiçten acılar örüyorum surlarıma
Öylesine de ketumum kendime


Cama vuran her yalnızlık imgesini
Göğsümde biriktiriyorum
Islanma, sil elinin tersiyle
Çorak gözyaşlarımı alma koynuna
Bahtsız bedevinin çatlaklarıyla uğraşma


Buralar sahipsizliğin sağanaklarını kucaklar
Gülkurusu hasretimin koyaklarında
İliklerim sızlar yokluğuna
Ay karinesinde yok yazıyor adın
Bölme uykularını, ölü vurgundur gidişin
Ağladığımı da nereden çıkardın, çek şu ferini


Arka sokakların ıssız kaldırımlarına sinmiş
Bulut kokun- kuşaklar serercesine göğe
Avuçlarımda sıkılmış fidelerim var
Bir serpilse toprağından
Boy verecek penceremde, adam kılığında


Sahipsiz şiirlerden ıssız rüzgârlar esiyor, dedim ya
Kutsanmamış bin yıllık sevgim, kan revan
Nehrine düşen taşım, girdabında kaybolan
Hadi toplasın martılar kelimelerimi
Kıyına yeşererek vurduğum için
O yosun gözlerinden özür dilerim


ocak 2012